Monday, October 19, 2009
ബെല്ല്
ശാദിയന്റെ ഉമ്മാമ്മാക്ക് എഴുത്തും വായനയും ഹറാമായിരുന്നു. ഒത്ത പുതിയാപ്ല വരുന്നത് വരെ ഉമ്മ കോമേഴ്സ് പഠിച്ചു. അവരവളെ മുന്നോട്ട് ഉയരത്തിലേക്ക് തള്ളികൊണ്ടിരുന്നു, പറന്നു പോകാതിരിക്കാന് അവരവളെ തങ്ങളിലേക്ക് വലിച്ചുകൊണ്ടുമിരുന്നു. ശാദിയ വളര്ന്നു, കുടുംബത്തിലെ ആദ്യ എഞ്ചിനീയറായി, വിവാഹിതയായി, മറുനാട്ടിലേക്ക് പറന്നു. പിന്നെ കേള്ക്കുന്നത് ശാദിയ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചതാണ്, വീടാണത്രേ ഉത്തമം. ഒരിക്കല് വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചപ്പോള് സംഗീതം പൊഴിക്കുന്ന പഴയ ഡോറ് ബെല്ല് കേട്ടിട്ട് ശാദിയ ചൂടായി "നിങ്ങളൊന്നും ഒരിക്കലും പഠിക്കില്ലേ? വേറെ എത്ര നല്ല ബെല്ലുണ്ട്?".
Monday, October 12, 2009
സ്ത്രീകള്ക്കു മാത്രം
'നിന്റെ കാരുണ്യത്തിന്റെ കവാടങ്ങള് എനിക്കു നീ തുറന്നുതരേണമേ'യെന്നെ പ്രാര്ത്ഥനയോടെ പള്ളികളില് പ്രവേശിക്കുമ്പോള് എല്ലാം തെളിഞ്ഞു വരുന്ന ഒരു ചിത്രമുണ്ട്- സുന്ദരമായ വിശാലതയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു കൊണ്ട് തനിയേ തുറക്കുന്ന കൂറ്റന് വാതിലുകള്. മുസ്ലീം പള്ളികളില് പൊതുവെ സ്ത്രീകള്ക്കായി അടയാളപ്പെടുത്തിയ ഇടുങ്ങിയ ഇടങ്ങളുടെ മടുപ്പില്ലതാക്കാന് മനസ്സ് ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത ചിത്രമാണതെന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. അഴകാര്ന്ന മിനാരങ്ങളും, വലിയ ജനാലകളും മലര്ക്കേ തുറന്നിട്ട വാതിലുകളുമുള്ള 'ആണ്പള്ളി'കള്ക്കു പിറകില്, ഒരു പിന്ബുദ്ധിയായി പെട്ടെന്ന് തട്ടിക്കൂട്ടിയെടുത്ത ഇടങ്ങളാണ് കേരളത്തില് ഞാന് കണ്ട പെണ്പള്ളികള്. ചില പള്ളികളില് ഈ ഇടങ്ങള് പ്രത്യേകം മുറി തന്നെയാണ്. ചിലതില് പ്രധാന മുറിയുടെ പിറകിലെ ഒരു കോണ് സ്ക്രീന് വെച്ച് ഭദ്രമായി മറച്ചുണ്ടാക്കിയതും.പ്രസംഗവും പ്രാര്ഥ്തനയും ഈ ഇടങ്ങളിലേക്ക് സ്പീക്കറിലൂടെ ഒഴുകിയെത്തും. സ്പീക്കറുണ്ട്, പക്ഷെ മൈക്കില്ല. ലോകത്തിലേക്ക് മലര്ക്കേ തുറന്നിട്ട വലിയ ഗേറ്റ് കടന്ന് നേരെ കേറിച്ചെല്ലാവുന്ന ആണ്പള്ളികള്. പ്രധാന ഗേറ്റില് നിന്ന് (അതായത് ആണ്ഗേറ്റ്) പറ്റാവുന്നത്ര അകലത്തില് പാതി ചാരിയൊരു കൊച്ചു ഗേറ്റ്. അത് കടന്ന്, പലപ്പോഴും ഓടക്കരുകിലൂടെ പോകുന്ന ചെറിയ ഇടവഴിയിലൂടെ ചുറ്റിവളഞ്ഞാണ് ആണ്പള്ളിയുടെ പിറകില് ലോകത്തില് നിന്ന് അഭയം കണ്ടെത്തിയ പോലെ പതുങ്ങി നില്ക്കുന്ന ഈ പെണ്പള്ളികളിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം.പാദരക്ഷകള് ഇവിടെ അഴിച്ചു വെക്കുക, സ്ത്രീകള്ക്കു മാത്രം തുടങ്ങിയ ബോറ്ഡുകള്.
സ്ത്രീകള്ക്കു മാത്രമായി ഒരിടം. പുരുഷസാന്നിധ്യം ഉണ്ടാക്കിയേക്കാവുന്ന സങ്കീറ്ണ്ണതകള് ഇല്ലാതെ പ്രാര്ത്ഥിക്കാന്, സ്വസ്ഥമായിരിക്കാനൊരിടം. സ്ത്രീ-പുരുഷന്മാര് തമ്മിലുള്ള ഇടപഴകലില് നിയന്ത്രണം പാലിച്ചു, സിന( zina) യില് നിന്നു വിട്ടു നില്ക്കാനുള്ള മുന്കരുതല്. തോളോടു തോള് ചേറ്ത്തു വെച്ച് റബ്ബിനെ സ്തുതിച്ചു പിരിയുമ്പോഴേക്കും ആംഗ്യങ്ങളും വാക്കുകളും ആവശ്യമില്ലാത്ത ഒരു സ്നേഹം ഈ പെണ്ണിടങ്ങളില് നിറയാറുമുണ്ട്. സ്ത്രീകള്ക്കു മാത്രമായ ഇടങ്ങളെ എന്തുകൊണ്ടാണ് നമ്മള് ആശ്വാസത്തോടെ സ്വീകരിക്കുന്നത്? ഈയടുത്തൊരു രാത്രിയില് കോഴിക്കോട് ബീച്ചില് കാറ്റുകൊള്ളാന് പോയിരുന്നു. ആളുകളും കുറച്ച് എരുമകളും ഹാജരുണ്ട്. എത്ര വ്യത്യസ്ഥമാണ് അവരുടെയൊക്കെ ശരീരഭാഷകള്! ആള്ക്കൂട്ടത്തില് നിന്ന്കന്ന് സ്വൈര്യമായി വിശ്രമിക്കുന്ന എരുമക്കൂട്ടം, തിരകളെ തോല്പ്പിച്ചു ഇളകിമറിഞ്ഞോടുന്ന കുട്ടികള്, ഭാരങ്ങളെല്ലാം തല്ക്കാലത്തേക്ക് കാറ്റിനെ ഏല്പ്പിച്ചെന്ന മട്ടില് ചാഞ്ഞും ചെരിഞ്ഞും മലര്ന്നും മണലില് കിടക്കുന്ന പുരുഷന്മാര്, ഇരുണ്ട വെളിച്ചം മാത്രമുള്ള ആ പൊതുസ്ഥലത്തു പോലും ഒന്നയയാനാവാതെ മുറുകിവലിഞ്ഞിരിക്കുന്ന സ്ത്രീകള്. ഒരു നിമിഷം തോന്നി ബീച്ചിലും സ്ത്രീകള്ക്കു മാത്രമായി ഒരിടം ഉണ്ടെങ്കില് ഈ സ്ത്രീകളെല്ലാം മുടിഴിയകളെ കാറ്റില് പറക്കാന് വിട്ട് കൊണ്ട് നക്ഷത്രങ്ങളെ വായിച്ചുകിടപ്പുണ്ടാവുമെന്ന്. ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് മാത്രം.
പള്ളികളിലെ ഈ വേര്തിരിവ് എവിടെയാണ് മുസ്ലീം സ്ത്രീകളെ കൊണ്ടെത്തിക്കുന്നത്?ഒരേ പള്ളിയില് പ്രാര്ത്ഥനക്കായി വേറ്തിരിക്കപ്പെട്ട ഇടങ്ങളുടെ, അതിലെ സഔകര്യങ്ങളുടെ അസമത്വം പള്ളിയില് വരുന്ന സ്ത്രീ-പുരുഷന്മാരുടെ എണ്ണത്തിലെ വ്യത്യാസം മാത്രമാണോ കാണിക്കുന്നത്? ഇത്ര ശക്തമായ വേര്തിരിവ് ഉണ്ടായിരിക്കേ എങ്ങെനെയാണ് സ്ത്രീകള്ക്ക് ചോദ്യങ്ങള് ചോദിക്കാന്, എതിര്പ്പ് പ്രകടിപ്പിക്കാന്, പരിഹാരങ്ങള് നിര്ദ്ദേശിക്കാന്, കൂട്ടായ്മയുടെ ഭാഗമാകാന് കഴിയുക? എത്ര പള്ളികമ്മിറ്റികളില് സ്ത്രീകള് അധികാരം കൈയ്യാളുന്നുണ്ട്? അല്ലെങ്കില് എത്ര സ്ത്രീകള് അതിനു പ്രാപ്തരാണ്?പൊതുസമൂഹത്തില് ക്രിയാത്മകമായ ഇടപെടലുകള് നടത്താനാവാതെ അരികിലൂടെ ജീവിച്ചുപോകുന്ന കൂട്ടങ്ങളായി മലയാളി മുസ്ലീം സ്ത്രീകള് ഒതുങ്ങാന് പള്ളികളിലെ ഈ വേര്തിരിവിനും പങ്കുണ്ട്. കാന്തപുരത്തെ പോലുള്ളവരുടെ തൊലിപൊളിക്കുന്ന പ്രസ്താവനകള്, വിചിത്ര ഫത്വകള് കേട്ടില്ല, നമ്മെ ബാധിക്കുന്നില്ല എന്ന് നടിക്കാന് പഠിക്കുന്നത് ഈ ഇടങ്ങളില് നിന്നാണോ?ഖലീഫാ ഉമറിന്റെ കാലത്ത്, പള്ളിയിലെ കൂടിയാലോചനയില് സ്ത്രീകള്ക്കായുള്ള വിവാഹമൂല്യത്തെ കുറയ്ക്കാനുള്ള ഖലീഫയുടെ തീരുമാനത്തെ എതിര്ത്ത ആ സ്ത്രീ ഒരു വശത്തേക്ക് മാത്രം ശബ്ധം സഞ്ചരിക്കുന്ന മറയിലായിരുന്നൊ?
സിനയില്നിന്ന് വിട്ടു നില്ക്കാനുള്ള ഖുറ്ആനിക നിര്ദ്ദേശം പാലിക്കാനായാണ് ഈ വേറ്തിരിവെങ്കില് അത് വിവേചനം ആവാതിരിക്കണമെങ്കില് അറിവിലേക്കും, അധികാരത്തിലേക്കുമുള്ള വഴികള് ഇരുഭാഗത്തിനും ഒരു പോലെ എളുപ്പമാവണം.കേരളത്തിലെ പെണ്പള്ളികള് മിമ്പറയില് നിന്ന് വരുന്നതെല്ലാം ചോദ്യം കൂടാതെ വിഴുങ്ങാനുള്ള ഇടങ്ങളാണ്,കാഴ്ചക്കും കേള്വിക്കുമപ്പുറമുള്ളഇടങ്ങള്. മതവിജ്ഞാനവും വ്യാഖ്യാനവുമെല്ലാം ഒരു വിഭാഗത്തിന്റെ മാത്രം കുത്തകയായി നിലനിര്ത്തി പോരാന് സഹായിക്കുന്ന വേറ്തിരിവാണ് ഇന്നുള്ളത്. മൂന്നാലു മാസങ്ങള്ക്കു മുന്പ് മുസ്ലീം വ്യക്തി നിയമബോറ്ഡ് കോഴിക്കോട് യോഗം കൂടിയതിന്റെ പത്രവാര്ത്ത വായിച്ചിരുന്നു. യോഗത്തില് പങ്കെടുത്ത സമുദായികനേതാക്കളുടെ നീണ്ട ലിസ്റ്റില് സ്ത്രീ സാന്നിധ്യമായി പേരിനൊരു ഖമറുന്നിസാ അന്വര് പോലുമില്ലായിരുന്നു. ആ പഴേ വിറ്റടിക്കാന് തോന്നുന്നു, ഹൊവ് മെനി കിലോമീറ്റേഴ്സ് ഫ്രം മയാമി ബീച്ച് റ്റു വാഷിങ്ങ്ട്ടണ് ഡിസി? പള്ളികളുടെ ഘടനയോ നിയമങ്ങളോ മാറിയിട്ടും ഒരു കാര്യവുമില്ല, ഒന്നാണ് തുല്യരാണ് എന്ന് മനസ്സുകള്ക്ക് ബോധ്യമാകാത്തിടത്തോളം.
സ്ത്രീകള്ക്കു മാത്രമായി ഒരിടം. പുരുഷസാന്നിധ്യം ഉണ്ടാക്കിയേക്കാവുന്ന സങ്കീറ്ണ്ണതകള് ഇല്ലാതെ പ്രാര്ത്ഥിക്കാന്, സ്വസ്ഥമായിരിക്കാനൊരിടം. സ്ത്രീ-പുരുഷന്മാര് തമ്മിലുള്ള ഇടപഴകലില് നിയന്ത്രണം പാലിച്ചു, സിന( zina) യില് നിന്നു വിട്ടു നില്ക്കാനുള്ള മുന്കരുതല്. തോളോടു തോള് ചേറ്ത്തു വെച്ച് റബ്ബിനെ സ്തുതിച്ചു പിരിയുമ്പോഴേക്കും ആംഗ്യങ്ങളും വാക്കുകളും ആവശ്യമില്ലാത്ത ഒരു സ്നേഹം ഈ പെണ്ണിടങ്ങളില് നിറയാറുമുണ്ട്. സ്ത്രീകള്ക്കു മാത്രമായ ഇടങ്ങളെ എന്തുകൊണ്ടാണ് നമ്മള് ആശ്വാസത്തോടെ സ്വീകരിക്കുന്നത്? ഈയടുത്തൊരു രാത്രിയില് കോഴിക്കോട് ബീച്ചില് കാറ്റുകൊള്ളാന് പോയിരുന്നു. ആളുകളും കുറച്ച് എരുമകളും ഹാജരുണ്ട്. എത്ര വ്യത്യസ്ഥമാണ് അവരുടെയൊക്കെ ശരീരഭാഷകള്! ആള്ക്കൂട്ടത്തില് നിന്ന്കന്ന് സ്വൈര്യമായി വിശ്രമിക്കുന്ന എരുമക്കൂട്ടം, തിരകളെ തോല്പ്പിച്ചു ഇളകിമറിഞ്ഞോടുന്ന കുട്ടികള്, ഭാരങ്ങളെല്ലാം തല്ക്കാലത്തേക്ക് കാറ്റിനെ ഏല്പ്പിച്ചെന്ന മട്ടില് ചാഞ്ഞും ചെരിഞ്ഞും മലര്ന്നും മണലില് കിടക്കുന്ന പുരുഷന്മാര്, ഇരുണ്ട വെളിച്ചം മാത്രമുള്ള ആ പൊതുസ്ഥലത്തു പോലും ഒന്നയയാനാവാതെ മുറുകിവലിഞ്ഞിരിക്കുന്ന സ്ത്രീകള്. ഒരു നിമിഷം തോന്നി ബീച്ചിലും സ്ത്രീകള്ക്കു മാത്രമായി ഒരിടം ഉണ്ടെങ്കില് ഈ സ്ത്രീകളെല്ലാം മുടിഴിയകളെ കാറ്റില് പറക്കാന് വിട്ട് കൊണ്ട് നക്ഷത്രങ്ങളെ വായിച്ചുകിടപ്പുണ്ടാവുമെന്ന്. ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് മാത്രം.
പള്ളികളിലെ ഈ വേര്തിരിവ് എവിടെയാണ് മുസ്ലീം സ്ത്രീകളെ കൊണ്ടെത്തിക്കുന്നത്?ഒരേ പള്ളിയില് പ്രാര്ത്ഥനക്കായി വേറ്തിരിക്കപ്പെട്ട ഇടങ്ങളുടെ, അതിലെ സഔകര്യങ്ങളുടെ അസമത്വം പള്ളിയില് വരുന്ന സ്ത്രീ-പുരുഷന്മാരുടെ എണ്ണത്തിലെ വ്യത്യാസം മാത്രമാണോ കാണിക്കുന്നത്? ഇത്ര ശക്തമായ വേര്തിരിവ് ഉണ്ടായിരിക്കേ എങ്ങെനെയാണ് സ്ത്രീകള്ക്ക് ചോദ്യങ്ങള് ചോദിക്കാന്, എതിര്പ്പ് പ്രകടിപ്പിക്കാന്, പരിഹാരങ്ങള് നിര്ദ്ദേശിക്കാന്, കൂട്ടായ്മയുടെ ഭാഗമാകാന് കഴിയുക? എത്ര പള്ളികമ്മിറ്റികളില് സ്ത്രീകള് അധികാരം കൈയ്യാളുന്നുണ്ട്? അല്ലെങ്കില് എത്ര സ്ത്രീകള് അതിനു പ്രാപ്തരാണ്?പൊതുസമൂഹത്തില് ക്രിയാത്മകമായ ഇടപെടലുകള് നടത്താനാവാതെ അരികിലൂടെ ജീവിച്ചുപോകുന്ന കൂട്ടങ്ങളായി മലയാളി മുസ്ലീം സ്ത്രീകള് ഒതുങ്ങാന് പള്ളികളിലെ ഈ വേര്തിരിവിനും പങ്കുണ്ട്. കാന്തപുരത്തെ പോലുള്ളവരുടെ തൊലിപൊളിക്കുന്ന പ്രസ്താവനകള്, വിചിത്ര ഫത്വകള് കേട്ടില്ല, നമ്മെ ബാധിക്കുന്നില്ല എന്ന് നടിക്കാന് പഠിക്കുന്നത് ഈ ഇടങ്ങളില് നിന്നാണോ?ഖലീഫാ ഉമറിന്റെ കാലത്ത്, പള്ളിയിലെ കൂടിയാലോചനയില് സ്ത്രീകള്ക്കായുള്ള വിവാഹമൂല്യത്തെ കുറയ്ക്കാനുള്ള ഖലീഫയുടെ തീരുമാനത്തെ എതിര്ത്ത ആ സ്ത്രീ ഒരു വശത്തേക്ക് മാത്രം ശബ്ധം സഞ്ചരിക്കുന്ന മറയിലായിരുന്നൊ?
സിനയില്നിന്ന് വിട്ടു നില്ക്കാനുള്ള ഖുറ്ആനിക നിര്ദ്ദേശം പാലിക്കാനായാണ് ഈ വേറ്തിരിവെങ്കില് അത് വിവേചനം ആവാതിരിക്കണമെങ്കില് അറിവിലേക്കും, അധികാരത്തിലേക്കുമുള്ള വഴികള് ഇരുഭാഗത്തിനും ഒരു പോലെ എളുപ്പമാവണം.കേരളത്തിലെ പെണ്പള്ളികള് മിമ്പറയില് നിന്ന് വരുന്നതെല്ലാം ചോദ്യം കൂടാതെ വിഴുങ്ങാനുള്ള ഇടങ്ങളാണ്,കാഴ്ചക്കും കേള്വിക്കുമപ്പുറമുള്ളഇടങ്ങള്. മതവിജ്ഞാനവും വ്യാഖ്യാനവുമെല്ലാം ഒരു വിഭാഗത്തിന്റെ മാത്രം കുത്തകയായി നിലനിര്ത്തി പോരാന് സഹായിക്കുന്ന വേറ്തിരിവാണ് ഇന്നുള്ളത്. മൂന്നാലു മാസങ്ങള്ക്കു മുന്പ് മുസ്ലീം വ്യക്തി നിയമബോറ്ഡ് കോഴിക്കോട് യോഗം കൂടിയതിന്റെ പത്രവാര്ത്ത വായിച്ചിരുന്നു. യോഗത്തില് പങ്കെടുത്ത സമുദായികനേതാക്കളുടെ നീണ്ട ലിസ്റ്റില് സ്ത്രീ സാന്നിധ്യമായി പേരിനൊരു ഖമറുന്നിസാ അന്വര് പോലുമില്ലായിരുന്നു. ആ പഴേ വിറ്റടിക്കാന് തോന്നുന്നു, ഹൊവ് മെനി കിലോമീറ്റേഴ്സ് ഫ്രം മയാമി ബീച്ച് റ്റു വാഷിങ്ങ്ട്ടണ് ഡിസി? പള്ളികളുടെ ഘടനയോ നിയമങ്ങളോ മാറിയിട്ടും ഒരു കാര്യവുമില്ല, ഒന്നാണ് തുല്യരാണ് എന്ന് മനസ്സുകള്ക്ക് ബോധ്യമാകാത്തിടത്തോളം.
Friday, August 21, 2009
മകള്
അവളെ ഉറക്കം മണക്കുമായിരുന്നു. ഉറക്കവും, മുത്താറിയും, പ്രൂണും, എണ്ണതേച്ച് കുളിയും, തേനും, മൂലകളില് അടിഞ്ഞുകൂടിയ പൊടിയും, കുഞ്ഞിവിരലുകള് പറിച്ചെടുക്കുന്ന പൊതിനയും, മണ്ണില് കിടന്നുരുളലും, മില്ക്കി ബാറും, പിച്ചിചതച്ച മുല്ലപ്പൂവും, കൈകളില് കോരിയെടുത്ത കടലും, ഒളിച്ചു പുരട്ടുന്ന വാസ്ലീനും, തോളെല്ലുകള് കുലുക്കിയുള്ള ചിരിയും അവളില് നിന്ന് മണത്തെടുക്കാമായിരുന്നു.
മതി വരാത്ത കളിച്ചു മദിക്കലും, ഒട്ടിപ്പോയ കൂട്ടുകാരേയും, ചിപ്സും, പുസ്തകങ്ങളും, പ്രണയവും, മുള പൊട്ടുന്ന ചിന്തകളും, ബബ്ബിള് ഗമ്മും, ശാഠ്യങ്ങളും, ലിപ് ഗ്ലോസ്സും, ഞാന് നടന്നിട്ടില്ലാത്ത വഴികളും, ഞാന് അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത ആളുകളെയും അവളില് നിന്ന് ഇനി മണത്തെടുക്കാനിരിക്കുന്നു. എന്നാലും, ആദ്യം അവള്ക്കെന്റെ മണമായിരുന്നു.
മതി വരാത്ത കളിച്ചു മദിക്കലും, ഒട്ടിപ്പോയ കൂട്ടുകാരേയും, ചിപ്സും, പുസ്തകങ്ങളും, പ്രണയവും, മുള പൊട്ടുന്ന ചിന്തകളും, ബബ്ബിള് ഗമ്മും, ശാഠ്യങ്ങളും, ലിപ് ഗ്ലോസ്സും, ഞാന് നടന്നിട്ടില്ലാത്ത വഴികളും, ഞാന് അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത ആളുകളെയും അവളില് നിന്ന് ഇനി മണത്തെടുക്കാനിരിക്കുന്നു. എന്നാലും, ആദ്യം അവള്ക്കെന്റെ മണമായിരുന്നു.
Sunday, April 12, 2009
ഈന്തുമ്പിടി
ഈന്തു പൊടിപ്പിച്ചു കിട്ടിയാല് പിന്നെ ബീഡി വലിച്ചിരിക്കുന്ന മമ്മുക്കാനെ ഓടിച്ചും, ഫോണ് വിളിച്ചും തറവാട്ടിലെ പെണ്ണുങ്ങളെയെല്ലാം വിളിച്ചു വരുത്തുന്നത് വരെ വെപ്രാളമാണ് ആയിസുമ്മാക്ക്. ചൂടുവെള്ളത്തില് മയത്തില് കുഴച്ചെടുത്ത ഈന്ത്മാവ് നടുവിലൊരു തളികയില് വെച്ച് അഞ്ചാറു മുറം അതിനു ചുറ്റുമായി നിരത്തിയിട്ടാല് പെണ്ണുങ്ങളെല്ലാം ഈന്തുമ്പിടി ഉരുട്ടിയിടാന് ഹാജരുണ്ടാവും. നാരങ്ങാ വലുപ്പത്തില് ഈന്ത്മാവ് ഇടത്തേകൈയ്യില് വച്ച്, അതില് നിന്ന് കുറച്ച് നുള്ളിയെടുത്ത് ഉള്ളം കൈയ്യില് വച്ചൊന്ന് ഉരുട്ടി, വലത്തേ കൈവിരലുകള് കൊണ്ട് പതുക്കെയൊന്ന് അമര്ത്തി രൂപപ്പെടുത്തി മുറത്തിലേക്ക് അടര്ത്തിയിടണം. നുള്ളിയും ഉരുട്ടിയും താളത്തില് നീങ്ങുന്ന കൈകളില് നിന്ന് പിടികള് ഇങ്ങനെ ഉതിര്ന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും. എല്ലാം കൂട്ടിയെടുത്ത് ആവിയില് പുഴുങ്ങി തേങ്ങവറുത്തരച്ച കറിയില് ഇട്ട് വറ്റിച്ചെടുക്കുന്ന പൊല്ലാപ്പ് വേറെ. കാല് വേദന വന്നതിനു ശേഷം ആയിസുമ്മ ഈന്തുമ്പിടി ഉണ്ടാക്കാന് ഒരുങ്ങാറില്ല. അതോ ഇനി ഈന്തുമ്പിടിപ്പണി നിര്ത്തിയതിനു ശേഷമാണോ ആയിസുമ്മാക്ക് കാല് വേദന വന്നത്?
*
ഉമ്മാക്ക് കൈവേദനയാണെന്ന്. ദേഹമനങ്ങുമ്പോള് വലത്തേ തോളില് നിന്നും കുത്തിക്കീറി വരുന്ന വേദന. മരുന്നുകെട്ടലും ചൂടുപിടിക്കലും മുറക്ക് നടക്കുന്നു, വേദനക്കൊരു കുറവുമില്ല. ഇതിനു മുന്പ് വിട്ടുമാറാത്ത കഴുത്ത് വേദനയായിരുന്നു. കുറച്ച് കാലമായിട്ട് ഉമ്മ തന്നിലേക്ക് തന്നെ എത്രെയോ യുഗങ്ങള് ഉള്വലിഞ്ഞ് ഏതോ ഇരുട്ടറയില് വേദനകളും മരുന്നുകളും പരാതികളും മാത്രമായി ഒരു ലോകം തീര്ക്കുകയാണ്. അരഞ്ഞാണത്തില് കൊളുത്തിയിട്ടിരുന്ന താക്കോല് കൂട്ടങ്ങളുടെ കിലുക്കത്തില് തറവാടിനെ നിശബ്ധമാക്കാന് കഴിഞ്ഞിരുന്ന ഉമ്മയുടെ ഈ വെളിപ്പെടുത്തല് ഞാനേത് അറയിലാണ് പൂട്ടിവെക്കേണ്ടത്?
*
ഞങ്ങള് പുതിയ വീട്ടിലേക്ക് മാറി താമസിക്കുന്നത് വരെ വല്ല്യുമ്മാക്ക് കൂട്ടു കിടന്നിരുന്നത് ഞാനായിരുന്നു. വെള്ള വിരിച്ച കട്ടിലിന്റെ മതിലിനോട് അടുപ്പിച്ചിട്ട ഭാഗം എനിക്കും, മക്കത്തു നിന്നുള്ള തസ്ബീഹും റ്റോര്ച്ചും തലയണക്കീഴില് വെച്ച ഭാഗം വല്ല്യുമ്മാക്കും. സിനിമകളിലും പുസ്തകങ്ങളിലും കാണുന്നത് പോലെ പഴംകഥകളും, മടിയില് തലചായ്ക്കലും, തലയില് വിരലോടിക്കലും ഒന്നും ഞങ്ങള്ക്കിടയില് ഇല്ലായിരുന്നു. എങ്ങെനെയെന്നോര്മ്മയില്ല, തവിട്ടു ചട്ടയുള്ള ഒരു ഡയറി എപ്പോഴോ ഞങ്ങള്ക്കിടയില് സ്ഥാനം പിടിച്ചു. ഡയറിയുടെ താളുകളില് ഇംഗ്ലീഷ് അക്ഷരമാല നിറയാന് തുടങ്ങി-മുകളിലെ വരികളില് ഞാന് എഴുതിയത്, താഴെ വല്ല്യുമ്മ പകര്ത്തിവെച്ചതും. അക്ഷരമാലയും കുട്ടിക്കവിതകളും കടന്ന് പത്രത്തിലെ വാര്ത്തകള് ഡയറിയില് നിറയാന് തുടങ്ങിയപ്പോള് ഞാന് ചോദിച്ചു,
വല്ല്യുമ്മ പഠിച്ചിട്ടില്ലേ?
ഉം. രണ്ടാം ക്ലാസ്സ് വരെ.
പിന്നെ?
പിന്നെ സ്കൂളില് പോയാല് ഇംഗ്ലീഷ് ശൈത്താന് പിടിച്ചോണ്ടു പോവുംന്ന് ഉമ്മ പറഞ്ഞു.
a host of golden daffodils
a host of golden daffodils
പത്രത്തില് നിന്നും എന്റെ പാഠപുസ്തകങ്ങളില് നിന്നും പകര്ത്തിയെടുത്ത അക്ഷരക്കൂട്ടങ്ങള് നിറഞ്ഞ ആ ഡയറി കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നെങ്കില് ഞാനപ്പോള് പൊട്ടിച്ചിരിക്കുമായിരുന്നു.
*
ഞാനൊരു ഉമ്മാമ്മയാവാന് പോകുന്നു എന്നറിഞ്ഞ നിമിഷം-ജീവിതത്തിന്റെ മുഴുവന് സൌന്ദര്യവും ആ നിമിഷത്തില് അലയടിക്കുന്നത് പോലെയായിരുന്നു, ഭൂമിയിലെ പൂക്കളോരോന്നും ശ്രുതിമധുരമായി പാടുന്നത് പോലെ, എന്റെ മനസ്സിലെ ഏതൊക്കെയോ ശൂന്യതകള് പൂരിപ്പിക്കപ്പെട്ടത് പോലെ. ഫര്സാന വന്ന് ഹോം റ്റെസ്റ്റ് റിസല്റ്റ് പറയുമ്പോള് വെയിലിന്റെ ഒരു നേര്ത്ത പാളി അവളുടെ മൂക്കിന് തുമ്പത്ത് ഉമ്മ വെക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ കുഞ്ഞ്, അവളുടെ കുഞ്ഞ്- കുഞ്ഞുടുപ്പുകളില് അഞ്ചിതള് പൂക്കള് തുന്നിപ്പിടിപ്പിക്കാന്, പച്ചമാങ്ങ ഉപ്പിലിട്ട് വെക്കാന്, നല്ലൊരു ഈറ്റുകാരത്തിയെ ഏര്പ്പാടാക്കാന്, തൊട്ടില്ത്തുണികള്-പെട്ടെന്ന് ഒരായിരം കൈകള് മുളച്ചത് പോലെയിരുന്നു എനിക്ക്. ശപിക്കപ്പെട്ട ആ രാത്രി കഴിഞ്ഞ് തളര്ന്നു കിടന്നുറങ്ങുന്ന ഫര്സാനയെ കണ്ടപ്പോള് അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകള് ഒന്ന് പോലും എന്റെ മനസ്സിലില്ലായിരുന്നു.സാന്ത്വനത്തിന്റെ ഓരോ വാക്കും ആ നഷ്ടം അവളുടേത് മാത്രമാക്കി തീര്ക്കുകയല്ലേയുള്ളൂ? വാക്കില്ലാത്ത അനേകം രഹസ്യങ്ങളില് ഒന്നായി ആ നഷ്ടവും ഞങ്ങള്ക്കിടയില് ശേഷിച്ചു.
*
വല്ല്യകാക്കന്റെ രണ്ടാം ബീടരായി കേറി വരുമ്പോ ആയിസൂന് പത്തോ പന്ത്രണ്ടോ. രണ്ട് മൂന്ന് കൊല്ലം കൊണ്ട് ജെമീലാനെ പെറ്റ്. അങ്ങനെ ആയിസു ആയിസുമ്മയായി. പിന്നങ്ങോട്ട് നെല്ലിക്കാവണ്ടി മറിഞ്ഞു വീണത് പോലെ പന്ത്രണ്ടെണ്ണം. എളേതിനെ പെറ്റെണീച്ച് വരുമ്പ്ലേക്കും രണ്ടാമത്തോളെ പിയ്യാപ്ലാ തക്കാരം. അന്ന് പരീക്ഷക്ക് പടിക്കൈന്നും ലൈല. അടുക്കളേല് അമ്പാടും പണിയുണ്ടായിറ്റും ഓള് വരാന് കൂട്ടാക്കീല, കിത്താബിന്റെ മുന്നിലിരുന്നിരുന്ന് അനക്ക് വേരൊറച്ച് പോയോ പഹച്ചീന്ന് ആയിസു ഓളോട് തൊള്ളയിടുന്നതും കേട്ടാ വല്ല്യകാക്ക കേറിവന്നത്. ഓള് കുട്ടിയല്ലേ ആയിസൂ, ഓള് പടിച്ചോട്ടേന്നും പറിഞ്ഞ് മേത്തലെ മുറീല്ക്ക് കേറിപ്പോയതാ ന്റെ ഇക്കാക്ക. മയ്യത്തെടുക്കം വരെ ആയിസു ഒറ്റക്കെടപ്പൈനും. പിന്നെന്താ, ലൈലാക്ക് ഓരോ പിയ്യാപ്ലനേം പറഞ്ഞു വരുന്നോരൊക്കെ ഓളെ പടിപ്പ് കഴിയട്ടേന്നും പറഞ്ഞ് ആയിസു മടക്കാന് തുടങ്ങി. ഓളെ ദൂരെങ്ങാനുള്ള കോളേജില് അയ്ക്കാന് പോണത് കേട്ടപ്പോ കുടുമ്മത്തെ കാരണോന്മാര്ക്ക് ഹാലിളകി. ഈ കുടുമ്മത്തിലെ പെണ്ണുങ്ങള് അഴിഞ്ഞാടൂലാന്ന് ഓര്. ആയിസു ഒറ്റ പറച്ചില്, ഓളെ ഉപ്പ മരിക്കാന്നേരം ഒസ്യത്ത് പറഞ്ഞതാ ഓളെ പടിപ്പിക്കണന്ന്. വല്ല്യക്കാക്ക അപ്പറഞ്ഞത് ഞാനും കേട്ടതാന്ന് ഞാനും കൂടി. ആയിസൂന്റെ മാഞ്ഞാലക്കളികള്ക്ക് ഒറ്റപ്പൈസ തരൂലാന്നായി അപ്പോ ഓര്. ആയിസു കുലുങ്ങീല. കുട്ട്യോളെ പേരില് എയ്തിവെച്ച മൊതലിന്റെ വാടക മുയ്മനും കയ്യിമ്മെ തന്നെ കിട്ടണംന്ന് പറഞ്ഞ് മമ്മുദൂനെ വെച്ച്, അഞ്ചെട്ട് പൈക്കളെ വാങ്ങീട്ട് പാലും വിക്കാന് തൊടങ്ങി. എന്നിട്ടെന്തായി, അബ്ദാജീന്റെ ബീടരതാ പൈയ്യിനെ കറക്കണേന്ന് കളിയാക്കിയ കൂട്ടരന്നെ മക്കളോരോന്നും പടിച്ച് നെലേം വെലേം ആയപ്പോ പറയാന് തൊടങ്ങീലേ, ഇദ് നമ്മളെ അബ്ദുര് റഹിമാന് ഹാജിയുടെ മക്കളാണെന്ന്.
*
മൈലാഞ്ചിക്കല്ല്യാണത്തിന് ഉമ്മാന്റെ സുറുമ നിറത്തിലുള്ള മാത്താവും തട്ടവുമിട്ട് ഫര്സാന ഒരുങ്ങിയപ്പോള് അവളെ എന്റെ ദേഹത്തോട് ചേര്ത്ത് പിടിച്ച് എന്റെ ചിറകിന് കീഴില് ഒളിപ്പിക്കാനാണ് തോന്നിയത്. അവളെ അരികിലിരുത്തി കൈയില് മൈലാഞ്ചിയിട്ടു കൊണ്ട് ഉമ്മ. എന്റെ ഉമ്മയും, എന്റെ മോളും.
ഫിറോസും കുടുംബവുമായിരിക്കണം ഇനി മോളെ ലോകം. അന്റെ കൈക്കലാണ് ഇനി നിങ്ങള് രണ്ടാളെം സന്തോഷോം സമാധാനോം.
അത് മാത്രായിരിക്കണം എന്റെ ലോകമെന്ന് പറയല്ലേന്റെ കറവക്കാരത്തി ആയിസൂ.
ഒരു കൊട്ട പൊന്നുണ്ടല്ലോ, മിന്നുണ്ടല്ലോ മേനി നിറയേ
കരയല്ലേ ഖല്ബിന് മണിയേ, കല്ക്കണ്ട കനിയല്ലേ.
കേക്ക്, ഭര്ത്താവിനെ അനുസരിച്ച് നല്ല നെലേല് കുടുമ്മത്തെ നോക്കിനടത്തല് അന്റെ ഉത്തരവാദിത്വമാണ്. അറിയാലോ, ഭര്ത്താവിനോട് അനുസരണക്കേട് കാണിക്കുന്നോളെ മലക്കുകള് ശപിച്ചോണ്ടിരിക്കും.
കനകത്തിന് നിറമുള്ള കാതിലണിയാന് കാതിലോല പൊന്നോലാ
കരയല്ലീ ഖല്ബിന് മണിയേ, കല്ക്കണ്ട കനിയല്ലേ.
കാരണണ്ട്, പെണ്ണുങ്ങളേക്കാള് ഒരു പടി മോളിലാണ് ആണുങ്ങള്.
പൊന്നുമ്മാ, നമ്മള് ഈ ലോകത്തിനോടുള്ള ഉത്തരവാദിത്വങ്ങള് മറന്ന് ഒതുങ്ങിക്കൂടിയതു കൊണ്ടല്ലാതെ എന്ത് ശ്രേഷ്ഠതയാണ് ആണുങ്ങള്ക്ക് മാത്രമായുള്ളത്?
അന്റെ മാഞ്ഞാലവര്ത്താനം നിര്ത്ത് കുട്ടീ. പടച്ചോന്റെ പക്കല് നിന്നുള്ള ഫദ്ദലയുണ്ട് ആണുങ്ങള്ക്ക്, അതോണ്ട് തന്നെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ കൈകാര്യകര്ത്താക്കളും ഓരന്നെ.
വാള്ത്തലയുടെ മൂര്ച്ചയുള്ള ഉമ്മയുടെ വാക്കുകള് തട്ടി എന്റെ മോള്ക്ക് എവിടെയാണ് ചോര പൊടിഞ്ഞിരിക്കുക?
*
സാധാരണയിലും അധികം വികൃതികള് ഒപ്പിച്ച് ഫര്സാന എന്നെ വലച്ച ഒരു ദിവസം അവസാനമില്ല എന്ന് തോന്നിയ ഒരു വഴക്കിനൊടുവില് മതിലില് തൂക്കിയിട്ടിരുന്ന കലണ്ടര് ചുരുട്ടിപ്പിടിച്ച് ഞാനവളെ പൊതിരെ തല്ലി. കലണ്ടറിന്റെ മുകളിലെ തകിട് തട്ടി അവളുടെ വലത്തേ കവിള് ചെറുതായി മുറിഞ്ഞ് ചോര പൊടിഞ്ഞു. ഈന്തുമ്പിടിയുടെ ആകൃതിയില് ഒരു കൊച്ചു കല അവളുടെ കവിളില് ബാക്കിവെച്ചിട്ട് പിന്നെ ആ മുറിവ് ഉണങ്ങിവീണു.
*
വേദനയുടെ ശക്തി കൂടിയപ്പോള് ഞാന് കട്ടിലില് നിന്നെഴുന്നേറ്റ് നടക്കാന് തുടങ്ങി.ഏതോ ആദിമമായ പ്രേരണയാല് എന്നവണ്ണം എന്റെ അരക്കെട്ട് ഒരു താരാട്ടിന്റെ ഈണത്തില് ആടുകയായിരുന്നു. അടിവയറ്റില് നിന്ന് ഊറ്റത്തോടെ ത്രസിക്കുന്ന വേദന. ഞാന് കുളിമുറിയിലേക്കോടി. റബ്ബേ, വേദനയുടെ കടലില് ഒറ്റക്ക് ഞാന്, നിന്റെ കാരുണ്യം. ചോര, പിന്നെ ഇടത് കൈവെള്ളയില് ചോരപുരണ്ട പച്ചക്കരള് പോലെ ഒരു ഈന്തുമ്പിടിയുടെ അത്ര വലുപ്പതില് അത്. ഇനി? ഞാന് ഡ്രെയിനേജ് ഹോളിന്റെ മൂടി കാല് കൊണ്ടു തട്ടിമാറ്റി. ഉള്ളംകൈ അറിയുന്ന ഇളം ചൂടിനെ ഓര്മ്മയിലെവിടെയോ അടര്ത്തിയിടാന് ഒരു നിമിഷമെടുത്തിട്ട് ഇടത്തേ കൈയ്യില് നിന്ന് അതിനെ ഡ്രെയിനേജ് ഹോളിലിട്ടു, ഒരു ബക്കറ്റ് വെള്ളവും ഒഴിച്ചു. ഇന്ന് നിനക്കൊരു കൂടാവാനേ എനിക്കാവൂ, എന്നില് നിന്നും അടര്ന്നു പോയിക്കോ. നിനക്ക് പറന്നുകളിക്കാന് ഒരാകാശം ഒരുക്കാനാവുന്ന നാളിനേക്കായി ഞാനും കാത്തിരിക്കും. പിന്നെ, ഒരു പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഭാരമത്രയും എന്നില് നിന്ന് എടുത്ത് മാറ്റപ്പെട്ടതിന്റെ ആശ്വാസത്തോടെ ഞാന് കിടക്കയിലേക്ക് വീണു.
*
എന്നാലും പെണ്ണുങ്ങളെക്കാള് വലിയോര് ആണുങ്ങളാ.
കുളൂസ് പറയല്ലേ ഇക്കാക്കാ.
സത്യാടീ. പെണ്ണുങ്ങളെക്കാള് ഒരു പടി മുകളിലാ ആണുങ്ങളെന്ന് ഖുറ്ആനിലുണ്ട്.
കള്ളം. പച്ചക്കള്ളം.
നീ വേണെങ്കില് ഉസ്താദിനോട് ചോയ്ച്ചോക്ക്.
ഇക്കാക്കാന്റെ കൈത്തണ്ടയില് ഒറ്റക്കടിയായിരുന്നു ഞാന്. പിന്നെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും കുത്തും മാന്തലും. ആ തല്ലിന്റെ അരിശമത്രയും ഒതുക്കിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് ഒരു കുഞ്ഞ് ഈന്തുമ്പിടിയുടെ ആകൃതിയില് എന്റെ വലത്തേ കവിളില് ഒരു കലയുണ്ട്.
ഫദ്ദല- മുന്ഗണന, അനുഗ്രഹം.
*
ഉമ്മാക്ക് കൈവേദനയാണെന്ന്. ദേഹമനങ്ങുമ്പോള് വലത്തേ തോളില് നിന്നും കുത്തിക്കീറി വരുന്ന വേദന. മരുന്നുകെട്ടലും ചൂടുപിടിക്കലും മുറക്ക് നടക്കുന്നു, വേദനക്കൊരു കുറവുമില്ല. ഇതിനു മുന്പ് വിട്ടുമാറാത്ത കഴുത്ത് വേദനയായിരുന്നു. കുറച്ച് കാലമായിട്ട് ഉമ്മ തന്നിലേക്ക് തന്നെ എത്രെയോ യുഗങ്ങള് ഉള്വലിഞ്ഞ് ഏതോ ഇരുട്ടറയില് വേദനകളും മരുന്നുകളും പരാതികളും മാത്രമായി ഒരു ലോകം തീര്ക്കുകയാണ്. അരഞ്ഞാണത്തില് കൊളുത്തിയിട്ടിരുന്ന താക്കോല് കൂട്ടങ്ങളുടെ കിലുക്കത്തില് തറവാടിനെ നിശബ്ധമാക്കാന് കഴിഞ്ഞിരുന്ന ഉമ്മയുടെ ഈ വെളിപ്പെടുത്തല് ഞാനേത് അറയിലാണ് പൂട്ടിവെക്കേണ്ടത്?
*
ഞങ്ങള് പുതിയ വീട്ടിലേക്ക് മാറി താമസിക്കുന്നത് വരെ വല്ല്യുമ്മാക്ക് കൂട്ടു കിടന്നിരുന്നത് ഞാനായിരുന്നു. വെള്ള വിരിച്ച കട്ടിലിന്റെ മതിലിനോട് അടുപ്പിച്ചിട്ട ഭാഗം എനിക്കും, മക്കത്തു നിന്നുള്ള തസ്ബീഹും റ്റോര്ച്ചും തലയണക്കീഴില് വെച്ച ഭാഗം വല്ല്യുമ്മാക്കും. സിനിമകളിലും പുസ്തകങ്ങളിലും കാണുന്നത് പോലെ പഴംകഥകളും, മടിയില് തലചായ്ക്കലും, തലയില് വിരലോടിക്കലും ഒന്നും ഞങ്ങള്ക്കിടയില് ഇല്ലായിരുന്നു. എങ്ങെനെയെന്നോര്മ്മയില്ല, തവിട്ടു ചട്ടയുള്ള ഒരു ഡയറി എപ്പോഴോ ഞങ്ങള്ക്കിടയില് സ്ഥാനം പിടിച്ചു. ഡയറിയുടെ താളുകളില് ഇംഗ്ലീഷ് അക്ഷരമാല നിറയാന് തുടങ്ങി-മുകളിലെ വരികളില് ഞാന് എഴുതിയത്, താഴെ വല്ല്യുമ്മ പകര്ത്തിവെച്ചതും. അക്ഷരമാലയും കുട്ടിക്കവിതകളും കടന്ന് പത്രത്തിലെ വാര്ത്തകള് ഡയറിയില് നിറയാന് തുടങ്ങിയപ്പോള് ഞാന് ചോദിച്ചു,
വല്ല്യുമ്മ പഠിച്ചിട്ടില്ലേ?
ഉം. രണ്ടാം ക്ലാസ്സ് വരെ.
പിന്നെ?
പിന്നെ സ്കൂളില് പോയാല് ഇംഗ്ലീഷ് ശൈത്താന് പിടിച്ചോണ്ടു പോവുംന്ന് ഉമ്മ പറഞ്ഞു.
a host of golden daffodils
a host of golden daffodils
പത്രത്തില് നിന്നും എന്റെ പാഠപുസ്തകങ്ങളില് നിന്നും പകര്ത്തിയെടുത്ത അക്ഷരക്കൂട്ടങ്ങള് നിറഞ്ഞ ആ ഡയറി കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നെങ്കില് ഞാനപ്പോള് പൊട്ടിച്ചിരിക്കുമായിരുന്നു.
*
ഞാനൊരു ഉമ്മാമ്മയാവാന് പോകുന്നു എന്നറിഞ്ഞ നിമിഷം-ജീവിതത്തിന്റെ മുഴുവന് സൌന്ദര്യവും ആ നിമിഷത്തില് അലയടിക്കുന്നത് പോലെയായിരുന്നു, ഭൂമിയിലെ പൂക്കളോരോന്നും ശ്രുതിമധുരമായി പാടുന്നത് പോലെ, എന്റെ മനസ്സിലെ ഏതൊക്കെയോ ശൂന്യതകള് പൂരിപ്പിക്കപ്പെട്ടത് പോലെ. ഫര്സാന വന്ന് ഹോം റ്റെസ്റ്റ് റിസല്റ്റ് പറയുമ്പോള് വെയിലിന്റെ ഒരു നേര്ത്ത പാളി അവളുടെ മൂക്കിന് തുമ്പത്ത് ഉമ്മ വെക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ കുഞ്ഞ്, അവളുടെ കുഞ്ഞ്- കുഞ്ഞുടുപ്പുകളില് അഞ്ചിതള് പൂക്കള് തുന്നിപ്പിടിപ്പിക്കാന്, പച്ചമാങ്ങ ഉപ്പിലിട്ട് വെക്കാന്, നല്ലൊരു ഈറ്റുകാരത്തിയെ ഏര്പ്പാടാക്കാന്, തൊട്ടില്ത്തുണികള്-പെട്ടെന്ന് ഒരായിരം കൈകള് മുളച്ചത് പോലെയിരുന്നു എനിക്ക്. ശപിക്കപ്പെട്ട ആ രാത്രി കഴിഞ്ഞ് തളര്ന്നു കിടന്നുറങ്ങുന്ന ഫര്സാനയെ കണ്ടപ്പോള് അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകള് ഒന്ന് പോലും എന്റെ മനസ്സിലില്ലായിരുന്നു.സാന്ത്വനത്തിന്റെ ഓരോ വാക്കും ആ നഷ്ടം അവളുടേത് മാത്രമാക്കി തീര്ക്കുകയല്ലേയുള്ളൂ? വാക്കില്ലാത്ത അനേകം രഹസ്യങ്ങളില് ഒന്നായി ആ നഷ്ടവും ഞങ്ങള്ക്കിടയില് ശേഷിച്ചു.
*
വല്ല്യകാക്കന്റെ രണ്ടാം ബീടരായി കേറി വരുമ്പോ ആയിസൂന് പത്തോ പന്ത്രണ്ടോ. രണ്ട് മൂന്ന് കൊല്ലം കൊണ്ട് ജെമീലാനെ പെറ്റ്. അങ്ങനെ ആയിസു ആയിസുമ്മയായി. പിന്നങ്ങോട്ട് നെല്ലിക്കാവണ്ടി മറിഞ്ഞു വീണത് പോലെ പന്ത്രണ്ടെണ്ണം. എളേതിനെ പെറ്റെണീച്ച് വരുമ്പ്ലേക്കും രണ്ടാമത്തോളെ പിയ്യാപ്ലാ തക്കാരം. അന്ന് പരീക്ഷക്ക് പടിക്കൈന്നും ലൈല. അടുക്കളേല് അമ്പാടും പണിയുണ്ടായിറ്റും ഓള് വരാന് കൂട്ടാക്കീല, കിത്താബിന്റെ മുന്നിലിരുന്നിരുന്ന് അനക്ക് വേരൊറച്ച് പോയോ പഹച്ചീന്ന് ആയിസു ഓളോട് തൊള്ളയിടുന്നതും കേട്ടാ വല്ല്യകാക്ക കേറിവന്നത്. ഓള് കുട്ടിയല്ലേ ആയിസൂ, ഓള് പടിച്ചോട്ടേന്നും പറിഞ്ഞ് മേത്തലെ മുറീല്ക്ക് കേറിപ്പോയതാ ന്റെ ഇക്കാക്ക. മയ്യത്തെടുക്കം വരെ ആയിസു ഒറ്റക്കെടപ്പൈനും. പിന്നെന്താ, ലൈലാക്ക് ഓരോ പിയ്യാപ്ലനേം പറഞ്ഞു വരുന്നോരൊക്കെ ഓളെ പടിപ്പ് കഴിയട്ടേന്നും പറഞ്ഞ് ആയിസു മടക്കാന് തുടങ്ങി. ഓളെ ദൂരെങ്ങാനുള്ള കോളേജില് അയ്ക്കാന് പോണത് കേട്ടപ്പോ കുടുമ്മത്തെ കാരണോന്മാര്ക്ക് ഹാലിളകി. ഈ കുടുമ്മത്തിലെ പെണ്ണുങ്ങള് അഴിഞ്ഞാടൂലാന്ന് ഓര്. ആയിസു ഒറ്റ പറച്ചില്, ഓളെ ഉപ്പ മരിക്കാന്നേരം ഒസ്യത്ത് പറഞ്ഞതാ ഓളെ പടിപ്പിക്കണന്ന്. വല്ല്യക്കാക്ക അപ്പറഞ്ഞത് ഞാനും കേട്ടതാന്ന് ഞാനും കൂടി. ആയിസൂന്റെ മാഞ്ഞാലക്കളികള്ക്ക് ഒറ്റപ്പൈസ തരൂലാന്നായി അപ്പോ ഓര്. ആയിസു കുലുങ്ങീല. കുട്ട്യോളെ പേരില് എയ്തിവെച്ച മൊതലിന്റെ വാടക മുയ്മനും കയ്യിമ്മെ തന്നെ കിട്ടണംന്ന് പറഞ്ഞ് മമ്മുദൂനെ വെച്ച്, അഞ്ചെട്ട് പൈക്കളെ വാങ്ങീട്ട് പാലും വിക്കാന് തൊടങ്ങി. എന്നിട്ടെന്തായി, അബ്ദാജീന്റെ ബീടരതാ പൈയ്യിനെ കറക്കണേന്ന് കളിയാക്കിയ കൂട്ടരന്നെ മക്കളോരോന്നും പടിച്ച് നെലേം വെലേം ആയപ്പോ പറയാന് തൊടങ്ങീലേ, ഇദ് നമ്മളെ അബ്ദുര് റഹിമാന് ഹാജിയുടെ മക്കളാണെന്ന്.
*
മൈലാഞ്ചിക്കല്ല്യാണത്തിന് ഉമ്മാന്റെ സുറുമ നിറത്തിലുള്ള മാത്താവും തട്ടവുമിട്ട് ഫര്സാന ഒരുങ്ങിയപ്പോള് അവളെ എന്റെ ദേഹത്തോട് ചേര്ത്ത് പിടിച്ച് എന്റെ ചിറകിന് കീഴില് ഒളിപ്പിക്കാനാണ് തോന്നിയത്. അവളെ അരികിലിരുത്തി കൈയില് മൈലാഞ്ചിയിട്ടു കൊണ്ട് ഉമ്മ. എന്റെ ഉമ്മയും, എന്റെ മോളും.
ഫിറോസും കുടുംബവുമായിരിക്കണം ഇനി മോളെ ലോകം. അന്റെ കൈക്കലാണ് ഇനി നിങ്ങള് രണ്ടാളെം സന്തോഷോം സമാധാനോം.
അത് മാത്രായിരിക്കണം എന്റെ ലോകമെന്ന് പറയല്ലേന്റെ കറവക്കാരത്തി ആയിസൂ.
ഒരു കൊട്ട പൊന്നുണ്ടല്ലോ, മിന്നുണ്ടല്ലോ മേനി നിറയേ
കരയല്ലേ ഖല്ബിന് മണിയേ, കല്ക്കണ്ട കനിയല്ലേ.
കേക്ക്, ഭര്ത്താവിനെ അനുസരിച്ച് നല്ല നെലേല് കുടുമ്മത്തെ നോക്കിനടത്തല് അന്റെ ഉത്തരവാദിത്വമാണ്. അറിയാലോ, ഭര്ത്താവിനോട് അനുസരണക്കേട് കാണിക്കുന്നോളെ മലക്കുകള് ശപിച്ചോണ്ടിരിക്കും.
കനകത്തിന് നിറമുള്ള കാതിലണിയാന് കാതിലോല പൊന്നോലാ
കരയല്ലീ ഖല്ബിന് മണിയേ, കല്ക്കണ്ട കനിയല്ലേ.
കാരണണ്ട്, പെണ്ണുങ്ങളേക്കാള് ഒരു പടി മോളിലാണ് ആണുങ്ങള്.
പൊന്നുമ്മാ, നമ്മള് ഈ ലോകത്തിനോടുള്ള ഉത്തരവാദിത്വങ്ങള് മറന്ന് ഒതുങ്ങിക്കൂടിയതു കൊണ്ടല്ലാതെ എന്ത് ശ്രേഷ്ഠതയാണ് ആണുങ്ങള്ക്ക് മാത്രമായുള്ളത്?
അന്റെ മാഞ്ഞാലവര്ത്താനം നിര്ത്ത് കുട്ടീ. പടച്ചോന്റെ പക്കല് നിന്നുള്ള ഫദ്ദലയുണ്ട് ആണുങ്ങള്ക്ക്, അതോണ്ട് തന്നെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ കൈകാര്യകര്ത്താക്കളും ഓരന്നെ.
വാള്ത്തലയുടെ മൂര്ച്ചയുള്ള ഉമ്മയുടെ വാക്കുകള് തട്ടി എന്റെ മോള്ക്ക് എവിടെയാണ് ചോര പൊടിഞ്ഞിരിക്കുക?
*
സാധാരണയിലും അധികം വികൃതികള് ഒപ്പിച്ച് ഫര്സാന എന്നെ വലച്ച ഒരു ദിവസം അവസാനമില്ല എന്ന് തോന്നിയ ഒരു വഴക്കിനൊടുവില് മതിലില് തൂക്കിയിട്ടിരുന്ന കലണ്ടര് ചുരുട്ടിപ്പിടിച്ച് ഞാനവളെ പൊതിരെ തല്ലി. കലണ്ടറിന്റെ മുകളിലെ തകിട് തട്ടി അവളുടെ വലത്തേ കവിള് ചെറുതായി മുറിഞ്ഞ് ചോര പൊടിഞ്ഞു. ഈന്തുമ്പിടിയുടെ ആകൃതിയില് ഒരു കൊച്ചു കല അവളുടെ കവിളില് ബാക്കിവെച്ചിട്ട് പിന്നെ ആ മുറിവ് ഉണങ്ങിവീണു.
*
വേദനയുടെ ശക്തി കൂടിയപ്പോള് ഞാന് കട്ടിലില് നിന്നെഴുന്നേറ്റ് നടക്കാന് തുടങ്ങി.ഏതോ ആദിമമായ പ്രേരണയാല് എന്നവണ്ണം എന്റെ അരക്കെട്ട് ഒരു താരാട്ടിന്റെ ഈണത്തില് ആടുകയായിരുന്നു. അടിവയറ്റില് നിന്ന് ഊറ്റത്തോടെ ത്രസിക്കുന്ന വേദന. ഞാന് കുളിമുറിയിലേക്കോടി. റബ്ബേ, വേദനയുടെ കടലില് ഒറ്റക്ക് ഞാന്, നിന്റെ കാരുണ്യം. ചോര, പിന്നെ ഇടത് കൈവെള്ളയില് ചോരപുരണ്ട പച്ചക്കരള് പോലെ ഒരു ഈന്തുമ്പിടിയുടെ അത്ര വലുപ്പതില് അത്. ഇനി? ഞാന് ഡ്രെയിനേജ് ഹോളിന്റെ മൂടി കാല് കൊണ്ടു തട്ടിമാറ്റി. ഉള്ളംകൈ അറിയുന്ന ഇളം ചൂടിനെ ഓര്മ്മയിലെവിടെയോ അടര്ത്തിയിടാന് ഒരു നിമിഷമെടുത്തിട്ട് ഇടത്തേ കൈയ്യില് നിന്ന് അതിനെ ഡ്രെയിനേജ് ഹോളിലിട്ടു, ഒരു ബക്കറ്റ് വെള്ളവും ഒഴിച്ചു. ഇന്ന് നിനക്കൊരു കൂടാവാനേ എനിക്കാവൂ, എന്നില് നിന്നും അടര്ന്നു പോയിക്കോ. നിനക്ക് പറന്നുകളിക്കാന് ഒരാകാശം ഒരുക്കാനാവുന്ന നാളിനേക്കായി ഞാനും കാത്തിരിക്കും. പിന്നെ, ഒരു പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഭാരമത്രയും എന്നില് നിന്ന് എടുത്ത് മാറ്റപ്പെട്ടതിന്റെ ആശ്വാസത്തോടെ ഞാന് കിടക്കയിലേക്ക് വീണു.
*
എന്നാലും പെണ്ണുങ്ങളെക്കാള് വലിയോര് ആണുങ്ങളാ.
കുളൂസ് പറയല്ലേ ഇക്കാക്കാ.
സത്യാടീ. പെണ്ണുങ്ങളെക്കാള് ഒരു പടി മുകളിലാ ആണുങ്ങളെന്ന് ഖുറ്ആനിലുണ്ട്.
കള്ളം. പച്ചക്കള്ളം.
നീ വേണെങ്കില് ഉസ്താദിനോട് ചോയ്ച്ചോക്ക്.
ഇക്കാക്കാന്റെ കൈത്തണ്ടയില് ഒറ്റക്കടിയായിരുന്നു ഞാന്. പിന്നെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും കുത്തും മാന്തലും. ആ തല്ലിന്റെ അരിശമത്രയും ഒതുക്കിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് ഒരു കുഞ്ഞ് ഈന്തുമ്പിടിയുടെ ആകൃതിയില് എന്റെ വലത്തേ കവിളില് ഒരു കലയുണ്ട്.
ഫദ്ദല- മുന്ഗണന, അനുഗ്രഹം.
Subscribe to:
Posts (Atom)